پروژههای درایور و موتور برای افرادی که در زمینهرباتیک کار میکنند. بسیار حائز اهمیت میباشد. موتورهای DC و AC دارای مدلهای مختلفی میباشند. علاوه بر وجود مدلهای مختلف روشهای فعال سازی هرکدام متفاوت است.
موتور الکتریکی ( Electric motor ) چیست؟
جدول ویژگی های مهم پروژههای درایور و موتور |
💡 تعداد |
14 عدد
|
🏷️️ دسته |
پروژههای درایور و موتور |
🌎 زبان |
فارسی |
🆕 بروزرسانی |
آذر ماه 1403 |
هر وسیلهای که بتواند انرژی الکتریکی را به انرژی مکانیکی تبدیل نماید موتور الکتریکی نام دارد. موتور های الکتریکی از نظر شکل ظاهری به دو دسته موتورهای خطی و موتورهای دورانی تقسیم میشوند. همچنین از نظر مصرف انرژی به دسته موتورهای DC و موتورهای AC تقسیم میگردند. در صنعت رباتیک با توجه به صنف ربات طراحی شده از هردو تکنولوژی خطی و دورانی و AC و DC استفاده میکنند.
اما سوالی که در این میان پیش میآید این است. چرا این همه تنوع در بین موتورهای الکتریکی وجود دارد. دلیلش کاربرد این موتورها است. برای مثال موتورهای خطی الکتریکی برای طراحی قطارهای برقی سریع السیر طراحی شده اند. همچنین موتورهای DC نیز بر اساس عواملی چون
- دقت
- قدرت
- سرعت
- وزن
- اندازه
- شکل ظاهری
- مصرف
با هم تفاوت دارند.
درایور موتور چیست؟
موتورهای که در چارت بالا معرفی شدهاند همگی دارای روش فعال سازی مخصوص به خود هستند. درایورها گاهی تنها انرژی کنترل شدهای را به موتور میدهند. گاهی هم همانند استپ موتورها یا موتور براشلس و پلهای روش راه اندازی خاصی دارند.
سرو موتورها
موتورهای الکتریکی هستند که از دقت چرخش بسیار بالا در اندازه و قدرت و سرعت عمل متفاوت طراحی میشوند.
سروها از دو بخش اصلی تشکیل شدهاند. بخش جلویی موتور که انرژی الکتریکی را به مکانیکی تبدیل میکند. و بخش عقبی موتور که وظیفه کنترل و فیدبک را به درایور و پردازنده برعهده دراد. سروو مدل های مختلفی دارند.
- موتور AC و DC
- با جاروبک و بدون جاروبک
- سنکرون یا آسنکرون
موتور براشلس
براش به معنی وسیلهای مسواک مانند یا به اصطلاح علمی آن جاروبک است. براشلس به معنی بدون جاروبک است. در سیر تحول موتورهای الکتریک داشتن جاروبک همیشه عاملی جهت محدودیت در قدرت و دقت و سرعت موتورهای الکتریکی بوده است. موتورهای براشلس به علت نداشتن این وسیله و استفاده از پوسته آهنربایی دائم محدودیت افزایش سرعت و قدرت آن برداشته شد. این محدودیت به حدی بود که پس از ظهور اولین نمونههای این موتور کوادروتورها در دنیای الکترونیک و رباتیک متولد شدند.
موتورهای خطی
قطارها قدمتی قبل از موتورهای بنزینی دارند. و به واسطه این وسیله نقلیه قدرتمند کارهای بزرگی در زمینه حمل و نقل انجام شده است. از سال 1980 به بعد در کشورهای پر جمعیت و شهرهای جهان حمل و نقل مردم در شهر یک مشکل بزرگ تبدیل شده بود. تراموا متروهوایی و مترو زیر زمینی یکی از راه حلهای آن بوده است. اما در مسافتهای بیشتر از 200 کیلومتر این وسایل نقلیه هم دارای مشکلاتی هستند. یکی از آن مشکلات استهلاک و دیگری سرعت پایین آنهاست. قطارهایی با ریل آهن ربایی که استهلاک بسیار پایینی دارند و سرعت بالای آنها انقلابی در صنعت حمل و نقل محسوب میشود. سرعتی معادل 600 کیلومتر در ساعت بدون لرزش با امنیت بسیار بالا که تنها پس از اختراعات و اکتشافات موتورهای الکتریکی خطی امکان پذیر بود. پروژهای که بسیار شبیه به فیلمهای علمی تخیلی میماند. قطاری معادل 2000 تن معلق در هوا که به واسطه الکترومغناطیس شتاب میگیرد.